10نکته در مورد تعیین موقعیت در فضای بسته حتماً تا کنون به اهمیت تعیین موقعیت در فضای سرپوشیده پی برده اند. خرید شرکت های فعال در این زمینه توسط شرکت های بزرگ دنیا همچون اپل را می‌توان مصداقی از اهمیت روزافزون این مبحث دانست. در این پست دو قسمتی سعی داریم تا 10 نکته ضروری در مورد این تکنولوژی فراگیر را یادآور شویم. 1- جی پی اس در فضای سرپوشیده کارآیی مناسبی ندارد. در حالی که تراشه های بسیار حساس جی پی اس، امروزه می توانند دستیابی به موقعیتی ثابت را در درون ساختمان‌ها امکان‌پذیر نمایند (به وسیلۀ دریافت سیگنال از تعداد مناسبی از ماهواره ها) ولیکن عموماً موقعیت محاسبه شده از دقت و صحت مناسبی برخوردار نیست. دلیل این امر را می توان شکست و یا بازتاب امواج در نتیجه برخورد به دیوارها، سقف و اشیا موجود در ساختمان دانست. علاوه بر این، بیضی خطای مختصات محاسبه شده توسط جی پی اس در فضای بسته گهگاه بزرگ‌تر مساحت ساختمان مورد نظر است!
2- برخی از راه‌حل های تعیین موقعیت در فضای سرپوشیده با روشی مشابه جی پی اس کار می کنند. Locata، یک شرکت استرالیایی است که راه‌حلی برای این موضوع ارائه کرده است. تکنولوژی پیشنهادی توسط این شرکت از یک سری فرستنده های زمینی استفاده می کند که سیگنال های آن قابلیت نفوذ در دیوارها را نیز دارا می باشند. روش کار و مفاهیم اولیۀ گیرنده های لوکاتا نیز همچون گیرنده های جی پی اس است. جالب است بدانیم که خود وزارت دفاع ایالات متحده از اولین کاربران سیستم لوکاتا بوده است. شرکت نوکیا نیز از فرستنده هایی استفاده می کند که سیگنال های بلوتوث تولید می کنند. در حالی که هر گیرنده بلوتوث می تواند این سیگنال های را دریافت کند، ولیکن بعد قابل پوشش توسط این سیگنال ها بسیار محدود است. شرکت نوکیا در سال گذشته، گروهی به نام اتحاد In-Location متشکل از 22 شرکت ایجاد نمود تا فعالیت خود در زمینه تعیین موقعیت در فضای سرپوشیده توسط سیگنال های بلوثوت را با قدرت بیشتری در پیش بگیرد. شرکت های زیادی نیز به فکر استفاده از سیگنال های وای فای (Wi-Fi) افتاده اند که امروزه ما را در هر مکانی محاصره کرده اند. نکته کلیدی برای عملی نمودن این روش، در دست داشتن نقشه دقیقی از مکان نقاط دسترسی (Access Point) است. با داستن این نقشه می توان با همان مفاهیم مورد استفاده در روش های ذکر شده در بالا به موقعیت گیرنده دست یافت. شرکت های گوگل، نویزن (Navizon) و اسکای هوک (Skyhook) از پیشتاران این حیطه هستند. استفاده از برج های مخابراتی و یا سیگنال های تلویزیونی را نیز بایستی به این لیست اضافه نمود. شرکت های تروپزیشن (TruePosition) و روسوم (Rosum) را نیز می توان به عنوان کمپانی های پیشتاز در این زمینه نام برد.
3- روش های دیگری نیز وجود دارند که از نور و یا میدان مغناطیسی برای این منظور استفاده می کنند. بایت لایت (ByteLight) از فرستادن الگوهای چشمکزن نور با استفاده از لامپ های LED نصب شده در مناطق مختلف در یک فضای سرپوشیده استفاده می کند. گیرنده که در این روش همان دوربین تلفن همراه بوده کدها را می خواند و آنها را به یک سرور مرکزی می فرستد. در سرور کدها با یک نقشه از پیش تهیه شده مقایسه شده و بدین ترتیب کدها رمز گشایی می شود و موقعیت گیرنده تعیین می گردد. روش پیشنهادی این شرکت نقشه ای از میدان مغناطیسی درون ساختمان تهیه می کند. این میدان با توجه به ساختار ساختمان تغییر می کند و بدین وسیله هر مکان درون ساختمان دارای میدان مغناطیسی منحصر به فردی می باشد. کمپاس دیجیتال داخلی تلفن های همراه هوشمند برای کشف این میدان مغناطیسی به کار برده می شود.
4-RFIDو سیستم های اینرشیال با روش هایی کاملاً متفاوت کار می کنند. برچسب های شناسایی فرکانس های رادیویی (Radio Frequency Identification) منفعل یا همان RFID ها یک سری فعالیت خاص را در هنگام عبور از کنار سنسورها می طلبند. به طور مثال، هنگامی که درب بسته است کاربر برای عبور ناچار به کشیدن کارت در سنسور منصوب در کنار درب است. در حقیقت کاربرد اصلی درب ها و گیت ها در کاستن سرعت کاربران به منظور افزایش کارایی سنسورها است. با این حال، این سیستم های منفعل تنها می توانند بگویند که یک شی یا انسان وارد یک اتاق و یا محوطه خاص شده است و توانایی ارائه اطلاعاتی با جزئیات دقیق از موقعیت کاربر را ندارند. از سوی دیگر برچسب های RFID فعال به طور منظم سیگنال هایی را به گیرنده هایی درون منطقه مورد نظر ارسال می کنند. این رویکرد روشی کاملا برعکس روش مورد استفاده در جی چی اس است؛ بدان معنا که مشخص بودن موقعیت گیرنده ها منجر به تعیین موقعیت فرستنده می شود. روش هایی که از اندازه گیری های اینرشیال استفاده می کنند تنها در شرایطی کاربردی هستند که یک موقعیت آغازین معلوم باشد. این سنسورها از شتاب شنج، ژیروسکوپ و دیگر سنسورها شامل ساعت برای پیگیری کردن جهت و مسافت استفاده می کنند تا به صورت نیمه آنی موقعیت کاربر را تخمین یزنند. جدیدترین چیپ از این دسته سنسورها محصولی از دارپا (DARPA) بوده که اندازۀ آن کوچکتر از یک پنی است.
5- تعیین موقعیت درون فضای سرپوشیده، موقعیت کاربر را می یا بد ولیکن همواره نمی تواند جهت را به دست بدهد. در حالیکه که سیستم های تعیین موقعیت درون فضای بسته موقعیت را تخمین می زنند، بسیاری از این سیستم های برای تعیین جهت ایستادن کاربر نیاز به اطلاعات اضافی دارند. در واقع تعیین همین جهت ها یکی از مهمترین بخش های مسئله را تشکیل می دهد. اضافه کردن یک کمپاس الکترونیک (که امروزه تقریباً در تمامی تلفن های همراه هوشمند موجود است)، یک سیستم جهت یابی مبتنی بر سیستم های میکرو اکلتروشیمیایی (MEMS) یا وادار نمودن کاربر برای حرکت در یک جهت خاص (مثلاً برای اسکن کردن یک بارکد) می تواند این اطلاعات اضافی را در اختیار قرار دهد.
لطفا بر روی آیکن گوگل پلاس (g+1) کلیک نمایید و ما را در گوگل محبوب کنید .
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
